NatkaNaKółkach

 Cześć! Zapraszam na kolejny post z cyklu ,,Ważne osoby w mojej niepełnosprawności''. Tym razem przedstawię Wam Sandrę. Sandra to moja starsza kuzynka. Podziwiam ją za odwagę- kilka lat temu wyjechała za granicę i ma całkiem sporą kolekcję tatuaży na ciele. W trudnych sytuacjach myślę sobie, że mogłaby mi oddać trochę tej swojej odwagi 😀. Pomimo ogromnej odległości, która nas dzieli, Sandra jest dla mnie wielkim wsparciem. Często pisała ze mną w ciężkich dla mnie momentach. I właśnie dlatego odgrywa w moim życiu tak istotną rolę- bo pokazała mi, że można kogoś wspierać nawet, gdy jest się od siebie daleko. Moja kuzynka jest niezłą artystką- pięknie rysuje. Lubię, gdy wysyła mi swoje prace. Z Sandrą łączy mnie wspólna pasja- obie uwielbiamy koty. Sandra, cieszę się, że Cię mam. Zostań ze mną jak najdłużej❤️. Tęsknię za Tobą i mam nadzieję - do zobaczenia wkrótce! Dziękuję za przeczytanie! Natka

 Cześć! Mam wokół siebie dużo wspierających osób, co bardzo mnie cieszy. Są jednak w moim otoczeniu ludzie, którzy próbują wykorzystać moją niepełnosprawność do manipulowania mną. Takie osoby myślą, że będę robiła to, co oni powiedzą, i że podejmę decyzje zgodne z ich oczekiwaniami. Jeszcze parę lat temu łatwo było mną manipulować, ale teraz wszystko się zmieniło. Zrozumiałam, że mam prawo do podejmowania własnych decyzji. Nie muszę i nie chcę robić nic na siłę. Moja niepełnosprawność dotyczy kwestii ruchowych, nie umysłowych. PAMIĘTAJ! Niepełnosprawność nie daje pozwolenia do manipulowania drugą osobą i zmuszania jej do czegokolwiek! Zmagam się z niepełnosprawnością, ale mimo to mam prawo żyć tak, jak chcę i stać się tym, kim chcę! ,,Nie chcemy tacy być, tacy jak inni chcą"- Roksana Węgiel ,,Ciche szepty" Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! Stworzyłam tego bloga po to, aby pokazać, że nawet będąc na wózku można robić wiele rzeczy i być szczęśliwym. Zresztą dla mnie wózek nigdy nie był jakimś problemem, a moja działalność tutaj pozwoliła mi go nawet polubić. Mam jednak wrażenie, że pewne osoby z mojego otoczenia nadal nie są pogodzone ze sposobem, w jaki się poruszam. I to do nich skierowany jest ten artykuł. Kochani, proszę, pamiętajcie, że: ✅Poruszanie się na wózku nie oznacza bycia zależnym od innych ✅O wartości człowieka decyduje charakter, a nie sposób poruszania się ✅Życie na wózku wiąże się z wieloma trudnościami, ale na wszystko można znaleźć sposób ✅Będąc na wózku też można studiować/ pracować ✅Walka z niepełnosprawnością kształtuje charakter i sprawia, że stajesz się silniejszy ✅Będąc na wózku można być szczęśliwym i realizować pasje/ marzenia ✅Wózek nie jest wyrokiem! Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć!  Osoby z niepełnosprawnością są wokół nas.  To wydaje się oczywiste. Jednak czasem mam wrażenie, że jestem niewidoczna dla innych ludzi. O co mi właściwie chodzi? Podam przykłady. Idę z mamą na koncert. Ochroniarz zaczyna wpuszczać ludzi na salę. Wszyscy biegną bardzo szybko, bo każdy chce być jak najbliżej sceny. Nikt jednak w tym biegu nie dostrzega mnie, osoby poruszającej się na wózku. Ludzie wpadają na mnie, siadają mi na kolana. Takie sytuacje są niezwykle niebezpieczne. Czekam na koncert pod sceną. Gdy pojawi się artysta, ludzie podchodzą jeszcze bliżej, zupełnie zasłaniając mi widok. Jakby w ogóle mnie tam nie było. Proszę, zwracaj uwagę na obecność osób z niepełnosprawnością wokół siebie! Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! Zapraszam na kolejny post z cyklu ,,Ważni ludzie w mojej niepełnosprawności''. osoba, którą przedstawię to Marta. Możecie kojarzyć ją z artykułu pt ,,Niepełnosprawność kontra spotkania ze znajomymi'' Marta to moja starsza kuzynka. Dawniej spotykałyśmy się dosyć rzadko, ale w ostatnim czasie uległo to zmianie. Już od ponad roku piszemy ze sobą codziennie. Marta uczęszczała do liceum, w którym aktualnie się uczę. Jest to jeden z powodów, dla których tak bardzo chciałam być w tej, a nie innej szkole. Kuzynka stara się znaleźć rozwiązanie na każdy mój problem. Czasem wnioski z naszych rozmów stają się dla mnie inspiracją do tworzenia treści na bloga. To właśnie po rozmowie z Martą napisałam artykuł ,,Słowa mają znaczenie''. Moja kuzynka i jej śliczny pies, Dyzio to mistrzowie w wywoływaniu uśmiechu na mojej twarzy😀. Jestem im za to ogromnie wdzięczna. Marta, dobrze, że jesteś. Zostań ze mną jak najdłużej💓. dziękuję za uwagę Natka