Przejdź do głównej zawartości

Czas zakończyć kłamstwa- obalam mity o niepełnosprawności

 Wstęp

W życiu spotkałam się z kilkoma mitami na temat osób z niepełnosprawnością. Chcę przeciwdziałać ich rozpowszechnianiu i taki jest cel tego artykułu.

Osoby niepełnosprawne wymagają stałej opieki

Nie wszystkie. Zależy to od stopnia niepełnosprawności.

Osoby niepełnosprawne nie mogą normalnie się uczyć

Sytuacja wygląda identycznie jak powyżej. Jedni uczą się w szkole specjalnej a drudzy w zwyczajnej😀.

Osoby niepełnosprawne nie mają normalnego życia

Osoba z niepełnosprawnością również może kochać życie i robić to samo, co zdrowi ludzie. Chcę udowodnić to światu. Po to właśnie prowadzę tego bloga.

Osoby niepełnosprawne są niesamodzielne

Niepełnosprawni wykonują różne czynności samodzielnie, ale w nieco inny sposób niż osoby zdrowe i uczą się ich nieco później.

Osoby niepełnosprawne nie mają przyjaciół

,,Niepełnosprawność to żadna przeszkoda dla przyjaźni''. Tak brzmi tytuł jednego z artykułów na moim blogu. Zachęcam do zapoznania się.

Osoby niepełnosprawne to pesymiści

Wszystko zależy od podejścia do życia. Ja uwielbiam uśmiechać się do ludzi na ulicy. Chcę pokazać, że życie z niepełnosprawnością też jest piękne i ciekawe.

Osoby niepełnosprawne NIE mogą pomagać innym

Ja na co dzień pomagam moim bliskim w obowiązkach domowych. Ponadto prowadzę ma instagramie konto którego posty mają formę poradnika. Można mnie tam znaleźć pod nazwą natkastudy 

Osoby niepełnosprawne niczego nie osiągają

W 6 klasie szkoły podstawowej zajęłam 3 miejsce w konkursie ortograficznym. Natomiast w klasie 8 doszłam do drugiego etapu olimpiady biologicznej.

Osoby niepełnosprawne nie mogą prowadzić samochodu

Istnieją specjalne samochody dostosowane do takich osób. W internecie można znaleźć sporo filmików na ten temat  


Dziękuję za przeczytanie
Natka


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Warto brać z niego przykład!

Cześć! O tym, że Radek to mój przyjaciel, z którym poznałam się parę lat temu na koncercie Sylwii Grzeszczak, wiedzą już chyba wszyscy czytelnicy tego bloga. Dziś chciałabym powiedzieć o tym, dlaczego uważam, że pewne osoby powinny brać z Radka przykład. ✅Radek jest ze mną w stałym kontakcie i zawsze mogę na niego liczyć, podczas gdy od pewnych osób ciągle słyszę, że nie mają czasu, aby do mnie zadzwonić. ✅Radek potrafi znaleźć czas na spotkanie ze mną podczas gdy pewne osoby nie umieją znaleźć dla mnie chwili w ciągu kilku lat. ✅Radek nie mógł być ze mną w dniu moich 18 urodzin, więc wysłał mi paczkę z prezentami podczas gdy od pewnych osób nie dostałam nawet kartki z życzeniami. Mam nadzieję, że ten artykuł skłoni co niektórych do refleksji.  A Tobie Radek dziękuję za wszystko i do zobaczenia wkrótce. Natka

Czy niepełnosprawność = problem?

 Cześć! Mówi się, że osoby z niepełnosprawnością mają dużo problemów. Ostatnio po pewnej rozmowie z tatą zaczęłam zastanawiać się, co w rzeczywistości jest problemem- niepełnosprawność sama w sobie czy niedostosowany do niej świat. Zastanów się razem ze mną: Co jest problemem - to, że osoba na wózku nie pokona schodów, czy to, że dane miejsce jest pozbawione windy lub platformy czy podjazdu ? Co jest problemem - to, że ktoś jest wyśmiewany, bo porusza się na wózku czy to, że osoba, która wyśmiewa jest nietolerancyjna ? A może nie wyedukowana ? Wystarczy jedno, proste doświadczenie: weź spróbuj chociaż przez jeden dzień poruszać się na wózku w domu, szkole, pracy i mieście - wtedy wymieńmy spostrzeżenia. Co jest problemem - to, że osoba  z niepełnosprawnością  czasem ma problem, aby wyjąc wózek z auta, czy to, że niebieskie miejsca parkingowe, które to ułatwiają są nagminnie zajmowane przez nieuprawnione do tego osoby? Co jest problemem - to, że spora część osób z niepełno...

Wyjątkowy prezent dla wyjątkowej osoby

 Cześć! W poprzednim artykule mówiłam o tym, ile dobrych rzeczy zrobił dla mnie Radek. Tym razem ja postanowiłam zrobić coś dla niego. Chciałam wysłać Radkowi pocztą prezent urodzinowy. Udało mi się uzyskać adres od jego siostry Justyny. Mój tata zaproponował mi jednak, że zawiezie mnie na miejsce, abym mogła wręczyć osobiście prezent mojemu przyjacielowi. Tak też się stało. Zaskoczenie na twarzy Radka i jego wielka radość- to dla mnie bezcenny widok. Byłam szczęśliwa, że znów możemy się zobaczyć. Nareszcie miałam okazję pogłaskać koty należące do rodziców mojego przyjaciela. Jeden z nich- Biały- chyba bardzo mnie polubił. To był wspaniały wieczór. Podziękowania dla: Mojego taty - za super propozycję i transport Justyny - bez Twojej pomocy by się nie udało Radek, cieszę się, że jesteś zadowolony z mojej niespodzianki. Jeszcze raz wszystkiego najlepszego i do zobaczenia wkrótce! Dziękuję za uwagę! Natka