NatkaNaKółkach

 Cześć! Często zdarza mi się słyszeć ,,Natka, widziałam w telewizji niepełnosprawną dziewczynę, ona była taka jak Ty" I bardzo tego nie lubię. No bo o co tu właściwie chodzi? W jakim sensie była taka jak ja? Bo poruszała się na wózku? Ok, ale skąd wiesz, na co dokładnie choruje ta dziewczyna? Jaki ona ma stopień choroby? Jak przebiega jej leczenie? Skąd masz pewność, że jest taka sama jak ja? A może zamiast tego powiesz mi, że: ,,Rozglądam się dookoła i w moim świecie nie ma nic jak Ty. I nie da się powiedzieć jesteś jak cokolwiek na świecie który znam" Będzie mi znacznie przyjemniej. Poczuję się wtedy wyjątkowa. Zachęcam do refleksji. Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! Zauważyłam, że hejt staje się coraz bardziej powszechny. Nic więc dziwnego, że powstają piosenki promujące walkę z tym zjawiskiem. Ostatnio zdałam sobie sprawę, że jednym z takich utworów jest singiel Sylwii Grzeszczak pod tytułem ,,Latawce". Świadczyć mogą o tym następujące fragmenty tekstu: ,,Nic mnie dziś nie wzrusza, wszędzie burza, kapią łzy" - hejt zazwyczaj wywołuje ogromny smutek. ,,Zapomniałeś jak się lata, jak się spełnia sny'' - hejt powoduje, że czasami rezygnujemy ze spełniania naszych marzeń. ,,Ktoś odebrał nam odwagę'' - hejt powoduje, że tracimy pewność i wiarę w siebie. ,,Słońce, przestań się już bać, wysuń się zza chmur i świeć " - nie należy się poddawać. Trzeba dążyć do spełnienia swoich marzeń, mimo krytyki ze strony innych osób. Dziękuję za uwagę! Natka

 Cześć! Ostatnio zauważyłam, że pewne osoby z mojego otoczenia mają problem z odpoczynkiem. Mówiąc inaczej- nie potrafią odpoczywać. I w jakimś stopniu nie dziwi mnie to, ponieważ przez pewien czas w swoim życiu zmagałam się z uzależnieniem od bycia produktywną. I mam momenty, gdy znów wpadam w tą pułapkę. Dzieje się to zazwyczaj wtedy, gdy słyszę, że powinnam częściej chodzić na rehabilitację lub wstawiać na blogu więcej wpisów tygodniowo. Ale prawda jest taka, że każdy z nas potrzebuje odpoczynku, nawet jeśli myślimy inaczej. Regeneracja nie jest nagrodą, lecz koniecznością. A gdy nie uda nam się wygospodarować czasu na odpoczynek, ciało i umysł zrobią to za nas. Bo jesteśmy ludźmi, a nie maszynami. ,,Zapomniałam się w zabawie, trudno przecież tak, wciąż rozkwitać"- Sylwia Grzeszczak ,,Latawce" Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! Dziś opowiem o kolejnym koncercie Sylwii Grzeszczak. Koncert odbył się w Dziwnowie. Pojechałam tam z rodzicami. Udało nam się dostać pod samą scenę. Sylwia była ubrana w czarną bluzkę i pomarańczową marynarkę. Zauważyła mnie w trakcie koncertu i pomachała. Nagle z ust piosenkarki padły następujące słowa: ,,Na maxa dzięki za to wsparcie, ale jest też z nami jedna osoba, którą właśnie zobaczyłam ze sceny i która również wspiera prawie co koncert. I chciałam ją zaprosić. Pewnie nie wie o tym, ale mam ochotę z Tobą pośpiewać. Nie wiem jeszcze, czy się zgodzisz, ale bardzo bym chciała" . Potem wszystko potoczyło się bardzo szybko- artystka stanęła na brzegu sceny, spojrzała na mnie i zawołała: ,,Dawaj do nas!". I nim się obejrzałam, zostałam wniesiona na scenę przez mojego tatę. Chwilę później Sylwia przytuliła mnie. Spytała, czy mam ochotę zaśpiewać. Odpowiedziałam twierdząco. Podeszłyśmy do brzegu sceny. Sylwia poprosiła mnie, abym powiedziała, jak mam na imię. Nie ukr...

Cześć! Większość moich przyjaciół mieszka daleko ode mnie i nasze rozmowy w dużej mierze odbywają się przez internet, ale nie musimy widywać się codziennie, by tworzyć ze sobą piękne relacje. Rzadkość spotkań sprawia, że są one wyjątkowe. Wiem, że jeśli komuś naprawdę na mnie zależy, to prędzej czy później zrobi wszystko, aby znaleźć czas na spotkanie ze mną. I Ty, Marta, jesteś tego świetnym przykładem. Mimo, że obie każdego dnia wymagamy wsparcia osób trzecich, można na chwilę zostawić nas same, bez obawy, że w tym czasie stanie się jakaś katastrofa. Dziękuję moim rodzicom i mamie Marty za zaufanie nam i zgodę na to, byśmy zostały w kawiarni same. Do zobaczenia wkrótce! Dziękuję za uwagę! Natka  

 Cześć! Dziś przedstawię Wam kolejną, ważną w moim życiu osobę. ,,Babcia" Ewa to sąsiadka i przyjaciółka w jednym. Nazywam ją babcią, bo chociaż nie jesteśmy rodziną, jest to bardzo bliska mi osoba. Zawsze mogę na nią liczyć. Bardzo cenię sobie te momenty, kiedy udaje nam się wspólnie wypić kawę. Babcia to także świetny cukiernik oraz kucharz. Uwielbiam jej pierogi, rogaliki, ciasta i paszteciki.  ,,Babciu", dobrze mieć kogoś takiego, jak Ty. Ja już odliczam dni do naszej kolejnej wspólnej kawy. Do zobaczenia! Dziękuję za uwagę! Natka

  Czy masz wrażenie że ludzie na ulicy Ci się przyglądają? Jeśli tak, jak się z tym czujesz? Tak. Nie jest mi z tym zbyt fajnie, mimo że mam tego świadomość. W końcu wózek wyróżnia mnie z tłumu. Wolę jednak, gdy ktoś podejdzie i zada pytanie lub się przywita zamiast tylko patrzeć. Jak widzisz swoją przyszłość? Zależy o jak odległą przyszłość chodzi. Jestem jednak osobą, która uwielbia żyć tu i teraz. Jakie marzenia może mieć osoba z niepełnosprawnością?   Takie same, jak każdy człowiek😊. Ja bardzo chciałabym pojechać na koncert Sylwii Grzeszczak, bo miałam dość sporą przerwę od spotkań na żywo z tą artystką. Jak pandemia wpłynęła na życie osób z niepełnosprawnością?   Czas, w którym nie było dostępu do rehabilitacji sprawił, że czynności, które wcześniej wykonywałam bez problemu, stały się trudne. Pewnych rzeczy musiałam nauczyć się od nowa. I wiem, że nie jestem jedyna, bo moi niepełnosprawni znajomi mieli podobne odczucia. Ja też lubię pokazywać, że osoby niepełnospraw...

 Cześć! Czasami ktoś pyta mnie, jak może wspierać osoby z niepełnosprawnością każdego dnia. Zazwyczaj w takiej sytuacji odpowiadam, że wystarczy nie zajmować rzeczy przeznaczonych dla takich osób. Jakie rzeczy mam na myśli? Niebieskie miejsca parkingowe    są one szersze, ponieważ osoby z niepełnosprawnością potrzebują miejsca, by wyjąć wózek z auta i złożyć go w całość. Przestrzeń konieczna jest również do przejścia z siedzenia samochodu na swój pojazd 😀. Znajdują się one również bliżej wejścia do takich miejsc, jak na przykład sklep, urząd, przychodnia, szpital, apteka czy szkoła. Dzięki temu, kiedy pada deszcz, ciągi (metalowe obręcze służące do samodzielnego prowadzenia wózka) mokną dużo mniej. A gdy są mokre uzyskanie kontroli nad wózkiem to nie lada wyzwanie.😀  Toalety dla osób z niepełnosprawnością   są większe i mają uchwyty, co ułatwia poruszanie się wózkiem w ich wnętrzu. Podjazdy są przeznaczone dla wózków, to wydaje się oczywiste. Niestety, coraz...

 Cześć! Dziś zaprezentuję listę słów na K, które mają związek z niepełnosprawnością. Koszty rehabilitacja i sprzęt są niezwykle kosztowne a jednocześnie niezbędne do codziennego funkcjonowania. Wózek, który służy mi do samodzielnego poruszania się, jest wart 16 tysięcy złotych. Kryzysy niechęć do rehabilitacji to coś, co niestety czasami mi się zdarza Koła podstawowy element mojego wózka. Bez nich poruszanie się byłoby niemożliwe  Kłopoty bariery architektoniczne, problemy z samoakceptacją, akceptacją że strony innych osób Koncerty coś, co daje mi największą motywację do walki z ograniczeniami, które wynikają z mojej niepełnosprawności. To na koncertach poznałam wspaniałe osoby, które wspierają mnie do dziś. Marta, Wiktoria, Radek- jak dobrze, że Was mam! Koszyk  osoby z niepełnosprawnością również robią zakupy i często mają na nich dylemat- wziąć duży koszyk i pchać zarówno koszyk, jak i wózek, czy wybrać mniejszy koszyk i postawić go sobie na kolanach. Konto osoby z nie...

 Cześć! Często ktoś pyta mnie, jakie osoby z niepełnosprawnością oprócz mnie warto obserwować w internecie. Dzisiejszy artykuł jest odpowiedzią na to pytanie. Kuferek Dobrych Myśli- blog Marty Znajdziemy tu dużo afirmacji, pozytywnej energii oraz wiele informacji o tym, jak wygląda świat osób z niepełnosprawnością. Z MPD po drodze- Instagram Pauliny i Ewy Tu znajdziemy blaski i cienie codziennego życia osób z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym oraz trudy pogodzenia walki o sprawność z innymi dziedzinami życia. Smakolisia- Instagram Oliwii Tu zobaczymy walkę z SMA ( rdzeniowym zanikiem mięśni), i dużo pozytywnej energii. Dowiemy się też, jakie komentarze innych ludzi sprawiają przykrość osobom z niepełnosprawnością. Agnieszka Hajdukiewicz- Instagram Tu znajdziemy dużo pozytywnej energii, refleksji i sposobów na samodzielność pomimo braku kończyn. Dziękuję za uwagę! Natka

 Cześć! 28 czerwca 2025 miną równo 4 lata, od momentu powstania tego bloga. Z tej okazji postanowiłam wyjaśnić, dlaczego lubię moją działalność tutaj. Lubię być blogerką,   bo: Mogę komuś pomóc  wielokrotnie słyszę od różnych osób, że tworzone przeze mnie treści są pomocne. Umożliwiają zrozumienie niepełnosprawności i wyeliminowanie nieprawidłowych zachowań w stosunku do osób na wózku. Bardzo mnie to cieszy. Inspiruję  kilku moich znajomych również prowadzi bloga. Uciekam od codzienności kiedy tworzę treści na bloga, zapominam o wszystkim, co dzieje się wokół mnie. Sprawia mi to przyjemność kiedy piszę artykuł na bloga, czuję się szczęśliwa. Dziękuję za Wasze wsparcie! Natka

Cześć! Dziś powiem o kilku ciekawostkach na temat życia osób z niepełnosprawnością.  ✅  Osoba z niepełnosprawnością ruchową może nosić jedynie specjalne buty ortopedyczne, które potrafią być dwukrotnie droższe od zwykłych i zazwyczaj można zamówić je tylko przez internet. ✅ Na takie rzeczy jak buty ortopedyczne, komputer dostosowany do osób słabowidzących czy wózek potrzeba dokumentów od kilku specjalistów. ✅ Orzeczenie o niepełnosprawności dostaje się tylko na kilka lat niezależnie od tego, czy powrót do sprawności jest możliwy czy nie. ✅ Aby zaparkować na miejscu wyznaczonym dla osób z niepełnosprawnością trzeba posiadać specjalną, niebieską legitymację. ✅ Niebieska legitymacja pozwala na złamanie znaku zakazu ruchu w obu kierunkach, zakazu postoju oraz zakazu ruchu pojazdów silnikowych  ✅ Masaże u osób z niepełnosprawnością wcale nie są przyjemne. Nadmierne napięcie mięśniowe powoduje ból podczas masażu. Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! Wielu moich obserwatorów łączy moją osobę z postacią Sylwii Grzeszczak. Nic dziwnego. Nigdy bowiem nie ukrywałam, że jestem ogromną fanką tej piosenkarki. W ostatnim czasie często słucham Patrycji Markowskiej, Natalii Szroeder oraz AniKi Dąbrowskiej. I tego także nie kryję. Byłam jednak ogromnie zdziwiona, gdy pewna osoba zadała mi pytanie: ,,Dlaczego zamieniłaś Sylwię na Patrycję i Natalię?" Moje zaskoczenie tym pytaniem wynikało z tego, że:  -wciąż jestem wielką fanką Sylwii Grzeszczak - lubię więcej niż jedną artystkę i mam do tego prawo Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! Czasami mam problem z wytłumaczeniem mojej niepełnosprawności małym dzieciom. Ale ostatnio, podczas wyjazdu chyba znalazłam rozwiązanie. Byłam w hotelu i właśnie wychodziłam z windy. Na korytarzu stał kilkuletni chłopiec z mamą. Zobaczył mnie i zapytał: - Dlaczego ta Pani jedzie na wózku? - Bo ta Pani jest  wyjątkowa - odpowiedziała mama chłopca a ja pomyślałam, że może właśnie w ten sposób należy tłumaczyć niepełnosprawność dzieciom. Dziękuję za uwagę! Natka

 Cześć! Myślę, że wszyscy czytelnicy tego bloga wiedzą, jak ważną częścią mojego życia są koncerty. To na nich często poznaję niesamowitych ludzi i czerpię energię do walki z trudną codziennością. Jednak czasami na koncertach zdarzają się nieprzyjemne sytuacje  Czasem nieuprzejmi organizatorzy utrudniają dostęp pod scenę, a przecież osoba na wózku powinna stać jak najbliżej sceny, żeby móc cokolwiek dostrzec. Czasem ludzie stają przede mną. Rozumiem, że każdy chce być jak najbliżej sceny, ale jak ja mam cokolwiek zobaczyć w takiej sytuacji? Przecież jestem bardzo niska gdy siedzę na wózku. Czasem na koncertach brakuje strefy dla osób na wózkach. I co mam wtedy zrobić? Stanąć w tłumie ludzi, powiedziałby ktoś. Tylko czy będę coś widzieć? I czy to bezpieczna opcja? Zachęcam do refleksji Dziękuję za uwagę i zrozumienie! Natka

 Cześć! ,,Było sobie marzenie" to tytuł tegorocznej trasy koncertowej Sylwii Grzeszczak. Kilka dni temu zdałam sobie sprawę, że idealnie opisuje on moją historię. Gdybym w 2015 roku nie powiedziała wolontariuszkom z Fundacji Mam Marzenie, że chcę zaśpiewać na scenie z Sylwią, zapewne nie miałabym takiej relacji z moją idolką, jaką mam w tej chwili. Być może nie byłabym jej ogromną fanką, która z dumą może powiedzieć, że ma za sobą 26 koncertów i 2 występy sceniczne. Nie poznałabym pewnie Radka i Marty- cudownych osób, które dziś są moimi najlepszymi przyjaciółmi. Ta piękna historia zaczęła się od marzenia. I niech trwa dalej. Oby jak najdłużej. Do zobaczenia na koncertach! Dziękuję za uwagę! Natka

 Cześć! Niedawno skończyłam szkołę, więc myślę, że to odpowiedni moment na podsumowanie tego etapu mojego życia. Dziś opowiem, jak wspominam poszczególne lata liceum. KLASA I Byłam szczęśliwa, że dostałam się na wymarzony kierunek w szkole pierwszego wyboru. Polubiłam zajęcia, których nie znosiłam w poprzedniej szkole, czyli informatykę. To właśnie ten przedmiot był moim ulubionym. Wszystkie osoby wokół były bardzo pomocne. Zajęcia z przedmiotów na poziomie rozszerzonym również przypadły mi do gustu. W międzyczasie dość intensywnie prowadziłam bloga, który powoli rozkwitał. KLASA II Zdecydowanie więcej się uczyłam. Mimo to starałam się zachować balans między nauką a odpoczynkiem. Wciąż tworzyłam nowe artykuły na bloga. Moim ulubionym przedmiotem stał się język polski. Przez długi czas miałam wątpliwości, czy wybrałam odpowiedni profil. Miałam dodatkowe zajęcia indywidualne z matematyki, co bardzo pomogło mi w nauce tego przedmiotu. Pani Elu, dziękuję! W szkole pojawiły się udogodni...

 Cześć! Moi przyjaciele i czytelnicy tego bloga doskonale wiedzą, że muzyka jest bardzo istotnym elementem mojego życia. Jakiś czas temu zdałam sobie sprawę, jak bardzo muzyka pomaga mi w walce z niepełnosprawnością. Niepełnosprawność bowiem często wiąże się z bólem psychicznym lub fizycznym, a muzyka stanowi lek na oba jego rodzaje. Dźwięki niektórych melodii zmniejszają napięcie mięśniowe w moim ciele, sprawiając tym samym, że ból ustępuje. W niektórych momentach niepełnosprawność odbiera odwagę, pewność siebie, nadzieję, motywację i uśmiech. Na szczęście są piosenki, które potrafią je przywrócić. Dziękuję za uwagę! Natka 

 Cześć! Dziś opowiem o kolejnym koncercie Sylwii Grzeszczak. Wydarzenie miało miejsce w Gdańsku. Pojechałam tam z rodzicami. Towarzyszyła nam również moja przyjaciółka Marta, którą można kojarzyć z innego artykułu na tym blogu. Koncert odbywał się dzień przed trzydziestymi urodzinami Sylwii. W jego trakcie na scenie pojawił się tort w kształcie fortepianu. Artystka pomyliła go z prawdziwym instrumentem, ponieważ oba fortepiany były tej samej wielkości. Wszyscy byli wzruszeni. Cała publiczność śpiewała sto lat. Dzięki uprzejmości Mateusza- brata piosenkarki- udało mi się spotkać z Sylwią po koncercie i wręczyć jej prezent- pluszowego królika. Dziękuję za uwagę! Natka